Paustovsky - "The Bounder", samantekt og niðurstöður

K.G. Paustovsky skrifaði margar áhugaverðar verk sem flytja fegurð innfæddur lands, náttúru, kenna að elska og virða allt líf. Þetta er líka sagan "The Baker", sem einnig kom upp með Paustovsky. Stutt saga mun fljótlega segja þér frá honum, unnið á ferjunni. Hann bar fólk frá einum strönd til annars. Þeir kölluðu buy-builder Semyon. Hann var þegar í aldri. En ekki aðeins vinnu við ferjan var takmörkuð við starfsemi hins gamla manns. Hann crooked bátarnar, sótti körfum. Semyon líkaði að kenna ungu fólki í hugann, að gefa ýmis hagnýt ráð.

Aðalpersónurnar

Það er að þessu leyti að Paustovsky er "The Bounder" hefst, samantekt hans, niðurstöðurnar verða opnar fyrir lesandann í þessari grein. Höfundurinn mun reyna að flytja hugsanir lesandans til náttúrunnar, ströndin fagur ána, þar sem aðalpersónurnar í frásögninni hittust. Þeir voru strákar með dofna augnhár og hár. Paustovsky talaði við þá. Bakarinn (stutta kynning á hann fyrr) nálgaðist félagið svolítið síðar. Áður en Paustovsky hafði beðið strákunum hvað þeir voru að gera í þessum hlutum. Börnin sögðu að þeir starfi í Tender Forest, sáu þar tré fyrir eldiviði. Við ræddum um afa hálfvoninn. Krakkarnir útskýrðu, hann er góður, en allt er ekki nóg fyrir hann. Rithöfundurinn í fyrstu skilur ekki hvað krakkarnir töldu um.

Little

Þá sáðaði sæði upp á bátnum. Hann gaf alla höndina og reiddi fólkið hinumegin. Samtalið hófst. Samkvæmt söguþræði, Paustovsky, björgunarbíll, hafði áður kynnt sér hvert annað áður. Samantektin leiðir til lesandans frekar. Semyon sagði að krakkar séu góðir, en þeir vita samt ekki og skilja svo, svo segir hann mikið og kennir þeim. Nú byrjaði rithöfundurinn að skilja hvað börnin áttu við þegar þeir töldu um "lítið". Afi hélt áfram. Hann sagði hvernig hann kenndi strákunum að skera tréið rétt svo að það yrði í öruggu átt. Þökk sé honum, börnin geta nú borið tennurnar á söguna til að framkvæma nákvæmari aðgerðir.

Stríð fyrir innfæddur land

Afi sagði, það er ekki allur þekking ennþá, þau eru ekki nóg ennþá. Þá spurði hann hvort börnin vita að það er stríð núna? Þeir svara jákvætt. Viss varð um þetta, að sjálfsögðu, og Konstantin Georgievich Paustovsky. Sjóræningjarnir sjóræningjarnir syrgja að þeir hafi ekki tekið gamla fólkið í stríð, hann hefði farið. Þá spurði afi krakkarnir ef þeir vissu allt um ást fyrir innfæddur land. Heyrðu jákvætt svar þeirra, efnin í efa og spurðu, hvað þýðir það þegar hermaður fer í bardaga fyrir landið sitt? Krakkarnir byrjuðu að tala - það er hann sem berst fyrir fólk sitt, borgir, verksmiðjur. Semyon útskýrði - þetta er ekki nóg, hann byrjaði að útskýra stöðu sína fyrir börnin.

Hann sagði - strákarnir komu að ánni frá skóginum og leiðin lá um vatnið, vanga og akur. Á leiðinni voru fallegar blóm. Clover lyktar eins og býflugur, og svefngrasir sofa á nóttunni, lækkar höfuðið, þungt frá döggi, niður. Gamli maðurinn talaði um daisy, litterworm og afsláttarmiða. Hér er saga um móðurmáli hans, náttúru, skrifað af K.G. Paustovsky. Áhugamaðurinn í lok sögunnar segir að landið okkar sé yndislegt. Það eru allir hermenn okkar að verja, berjast við óvini til að vernda, vernda og ekki að saurga hana.