Greining "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" Tiutchev. Saga ljóðsins

Mynd eigin tilfinningar, tilfinningar ást er óaðskiljanlegur þáttur algerlega öllum skáld og svo mikill eins Pushkin, og meðaltal árangur, og jafnvel þeir sem nota vers sem Ventlana, vitandi að sköpun þeirra verður aldrei að prenta ...

Meðal alls konar sonnettur, Odes, elegies, einföld ljóð, segja okkur um mikla og frábæra tilfinningu að það er eitt - "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" (F. Tiutchev). Það er nokkurs konar fínum línum höggnum minnismerki um útilokun og ásaka ást samfélagi skáldsins fyrir Elene Denisevoy. Greining "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" Tiutchev, auk sögu sköpun ljóðs verður fjallað í grein okkar.

A flækja tilfinningar

Greining á ljóðinu "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" Tiutchev ætti að byrja með sögulegu samhengi. Denisiev kom frá göfugt fjölskyldu. Hækkun frænku hennar vann, inspektrisa Smolny Institute, svo sem móðir Helena dó snemma og faðir hans giftist. Í skólanum hlutfallsleg Denisiev var inn á sérstakan reikning. Strictness felst til frænku hennar, var ekki til frænku hans. Helen kom fljótt í ljós, sótti hún Sankti Pétursborg-ríkur hús, þar var andrúmsloft Bæheimi.

The Smolny Institute þjálfaðir Tiutchev og dóttur frá fyrra hjónabandi sínu. Skáldið er ekki bara koma í skólann, heimsækja afkvæmi. Aftur á móti, Denisiev með frænku sinni en einu sinni heimsótt húsið Tyutchevs. Þegar tilfinning af ást fæddist í sál Tiutchev, erfitt að segja. Eitt er víst: á ferð skáldsins og dóttur hans Elena og við Valaam klaustrinu milli elskendur þegar verið þróað skáldsögu. Það var í ágúst 1850.

Elska - "örlagaríka berjast"?

Í augum Sankti Pétursborg samfélaginu samskiptum skáldsins og stelpan tók eðli veritable hneyksli. Og þetta hneyksli stóð ekki minna en fjórtán ár, uns Denisiev dauða. Elena og Tiutchev átti þrjú óviðurkenndur börn sem þó formlega og báru nafn föður síns, engin borgaraleg réttindi, um uppruna hennar, hafði ekki. Ástríða skáldið sneri að Denisiev alvarlegar afleiðingar: a hræsni samfélag verða útskúfaður hennar. Jafnvel faðir hennar hafnað. Frænka Elena var neydd til að fara í skóla og flytja ásamt frænku sinni á íbúðinni.

Greining "Ó, hve kærleikur okkar er morð" Tiutchev

Eins og fyrir skáldinu, þá örlagaríka tengsl hans nánast laust. Hann fór að gera feril, og tilhugsunin um að fara löglega konu sína aldrei stóð til Denisiev. Last hugguðu eiginmann sinn þegar elskhugi hans dó úr berklum.

Ljóð endurspeglar skáldsins flóknar tilfinningar til Elenu, denisevsky mynda hringrás, þar sem það er "Ó, hve kærleikur okkar er murderous." Greining ljóði eftir Fjodor Tyutchev vitni hversu djúpt reyndur skáld, einlægni regretting að vegna hans svo Yelena staðist prófið. Tiutchev þjáningar: ást hans "óverðskuldaða skömm" féll á lífi stúlkunnar. Hann er skelfilegur með þetta þversögn, þetta háði örlög: við eyðileggja þetta fyrst, að "hjarta okkar a míla." Eins og fyrir Denisiev, fegurð hennar dofna snemma, ekki að þola opinbera niðurlægingu. Til að lýsa stöðu eðli hennar (og eigin ljóðrænu hans "I"), skáldið notar mjög nákvæm lýsing: "Allt sviðin, brenndi tár." Það gerir lover ósjálfrátt sorglegt spurning: "Hvar kinnar orðið af Rose"

Það var ný mínútur þeirra af sælu, bara njóta hvort öðru? Já, en þessi tími hefur liðið hratt frá troða í drullu "sem blómstraði í sál hennar." Svarið við þessu var "illt hörð verkur", sem er að eilífu upp í ljóðrænni sál. Reyndar, skáldsagan er mjög tilfinningalega tæmd Denisiev hún varð himinlifandi, mjög kvíðin og pirraður.

Ferlar og stylistic tölur

Hins vegar greiningu á ljóðinu "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" Tiutchev væri ófullkominn án tillits skáldskaparfræði hans. Höfundur notar Retorísk spurningar og kærur sem leggja áherslu á sérstakt tilfinningalegt álag á ljóðrænar línur. samanburð er hægt að einangra úr tropes (samanburður stutta augnablik af gleði við norðurhluta sumar), eftirherma ( "þokki er farinn") og epithets.

gildi

Hins vegar verða allar listaverk - hvort ljóð eða Epic - það er áhugavert að lesendur ekki aðeins eins og a dýrmætur vitnisburður um líf skáldsins, heldur einnig eins konar alhliða formúlu, sem gilda fyrir alla. Greining "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" Tiutchev sýndi að sorglegt skilaboð til skáldsins Denisiev passar inn í hugmyndina hans ást sem banvæn einvígi. Og þetta er ný, frumleg sjónarhorn á mikilli tilfinningu. The aðdráttarafl er lýst sem "blindu ástríðu." prufa hennar er fraught með hræðilegum þjáningum, sem falla fyrst og fremst á hlutfalli kvenna. Hún er aðeins eitt - að halda öskunni vinstri yfir frá kærleika þessarar kynslóðar á valdi manna tilfinningar og óreiðu.

Þannig greiningu "Ó, hve kærleikur okkar er murderous" ljóð Tiutchev bendir einn af bestu dæmum um rússneska elska textana af síðustu þökk öld til hreinsaður tungumál og frumleika sjónarhorni.