Samantekt á "Russian eðli" A. Tolstoy

"Russian karakter! Fara og lýsa það ... "- með þessum skemmtilegu, hugheill orðum hefst sagan" Russian karakter "Alekseya Tolstogo. Reyndar, það er hægt að lýsa, mæla, skilgreina hvað er handan orða og tilfinninga? Jæja, já og nei. Já, vegna þess að tala, tala, að reyna að skilja, til að læra kjarna öllu einn þarf. Þetta, ef ég má segja svo, þá hvatir, áföllum, þökk sem snýst ævarandi hreyfing lífsins. Á hinn bóginn, það er sama hversu mikið við ekki tala, við enn ekki náð botninum. Dýptina er óendanlegur. Hvernig á að lýsa rússneska persónu, sem orðin að velja? Mögulegt og á dæmi um hetjulegur feat. En hvernig á að velja hver á að kjósa? Eftir allt saman, svo margir af þeim, það er erfitt að villast.

Alexei Tolstoy, "Russian eðli": vara greining

Í stríðinu, Alexei Tolstoy skapar frábæra safn "Sögur Ivana Sudareva", sem samanstendur af sjö litlum sögum. Þau eru öll sameinuð í einu þema - Great þjóðrækinn stríðsins á 1941-1945, ein hugmynd - við aðdáun og lotningu fyrir patriotism og hetjuskapur af rússnesku fólki, og einn af söguhetjan, hönd sem frásögnin fer fram. Þetta er - reyndur Trooper Ivan Sudarev. Síðasti Endanleg allt hringrás, það er sagan af "rússneska eðli". Alexei Tolstoy við það yfirlit sem var sagt áðan. Hann - eins konar draga allt sem það var sagt hér að ofan, öll rök og hugsanir höfundar um rússneska manninn, rússneska sál, rússneska eðli: fegurð, dýpt og styrk - það er ekki "skip þar sem ógilt," og "eldur flöktandi í skipinu. "

Þema og hugmyndin af sögunni

Frá fyrstu línurnar höfundur skilgreinir sögu þema. Að sjálfsögðu verður það að vera um rússnesku staf. Quote vörunnar: "Ég vil bara að tala við þig um rússneska eðli ..." Og hér erum við heyrum í skýringum ekki að efast, heldur iðrast að lögun vörunnar er svo lítið og takmarkað - lítið sögu, sem er ekki uppáhalds höfundar span. Þema og nafn það er mjög "þroskandi". En ekkert að gera, vegna þess að þú vilt tala um ...

Ring Samsetning sögunnar hjálpar greinilega að skýra hugmynd um vinnu. Bæði í upphafi og við lok lesum hugleiðingar um fegurð höfundar. Hvað er fegurð? Líkamlegt aðdráttarafl er ljóst að allir, það er á yfirborðinu, einn hefur aðeins að lána a hönd. Nei, hún hafði ekki sama um sögumanns. Hann sér fegurðina í annað - í sál, í eðli sínu, í aðgerðum sínum. Það er sérstaklega áberandi í stríðinu, þegar dauði fjölda spænir stöðugt. Þá menn betri fá með sá "fær um það hefur aðeins bull, hýði, eins húð, dauðum húð eftir sólbruna," og hverfur ekki, og haldið bara eitt - kjarnann. Það kemur skýrt fram í aðalpersónunni - í þögulli, rólegur, einföldum, Yegor Dremov, hans aldraða foreldra, í fallegu og trúr brúður Katherine, í ökumanns á tankinn Chuvilova.

Exposure og jafntefli

Aðgerðin saga tími - vor 1944. Liberation stríð gegn innrásarher í fullum gangi. En hún var ekki leikari, heldur bakgrunnur, dökk og sterk, en það er greinilega augljóst og ótrúlegt litum ást, góðvild, vináttu og fegurð.

Sýningin gefur yfirlit yfir helstu aðgerðir í sögunni andliti - Yegor Dremov. Hann var einföld, lítil, rólegur, lág-lykill. Hann talaði lítið, sérstaklega líkaði "gífuryrði" um her hetjudáð svo vandræðalegur að tala um ást. Aðeins einu sinni frjálslegur getið að brúður hans - stelpu gott og satt. Frá þessum tímapunkti sem þú getur byrjað að lýsa yfirlit yfir "Russian eðli" Tolstoy. Það er athyglisvert hér sem Ivan Suzdal, hönd sem sögð, hitti Yegor eftir hræðilegu sárum hans og lýtalækningar, en í lýsingu að það er ekki eitt orð um líkamlega galla náungans. Þvert á móti, hann sér aðeins fegurð, "andlegt ástúð", dáist hann eins og hann stökk af brynja á jörðu - ". The God of war"

Við höldum áfram að birta samantekt um "rússneska eðli" Tolstoy. Söguþráðurinn í sögunni - það er hræðileg sár Yegor Dremova á bardaga hjá þeim Kursk mikilvæg. Andlit hans var næstum ssazheno, og jafnvel í sumum stöðum mátti sjá bein, en hann lifði. Hann aftur á augnlokum, vörum, nefi, en það var annar maður.

Climax

A climactic vettvangur - komu hraustur hermaður heim í leyfi eftir á spítalanum. Rendezvous með föður og móður, brúðurin - með nánustu fólk í lífi hans, reyndist ekki langþráða gleði og bitur innri einmanaleika. Hann gat ekki, hann þorði ekki að viðurkenna að gamla foreldra sem standa fyrir framan þá er maður með disfigured útliti og undarlega rödd er sonur þeirra. Þú getur ekki hafa Andlit gamla móður titruðu örvæntingu. Hins vegar þykja vænt það von að móðir og faðir kannast hann, án þess að skýringar giska sem kom til þeirra, og þá að hið ósýnilega hindrun verður skipt. En þetta gerðist ekki. Við getum ekki sagt að móður hjarta Marii Polikarpovny í raun ekki fyrir neinu. Hönd hans með skeið á meðan að borða, hreyfingar hans - þessi virðist þægindum upplýsingar hafa ekki sloppið úr augum hennar, en hún hefur enn ekki giska. Og hér enn og Catherine, brúðurin Yegor, er ekki eitthvað sem hefur ekki viðurkennt hann, en í augum hræðilegu augliti grímur og sat hrædd. Það var mælinn, og næsta dag og hann fór heim. Að sjálfsögðu var einnig gremju og gremju og örvæntingu, en hann ákvað að fórna tilfinningum sínum - það er betra að fara, afgirt, svo sem ekki að hræða mest ástvini sína. Samantekt á "Russian eðli" Tolstoy ekki hætta þar.

Denouement og niðurstaða

Einn af helstu eiginleika rússneska eðli, rússneska sál er fórnar ást. Að það er vit í satt, skilyrðislaus. Elska ekki fyrir eitthvað, og ekki fyrir sakir eitthvað. Þetta irresistible, meðvitundarlaus þarf að vera alltaf nálægt manneskju, að sjá um hann, hjálpa honum, samúð með henni, anda með það. Og orðið "loka" er ekki mæld líkamlega magni, það er óefnislegar, lúmskur, en ótrúlega sterkur andlega þráður á milli fólks sem elskar hvort annað.

Móðir fljótlega eftir brottför Yegor gat ekki fundið stað. Hún giska á að maður með disfigured andlit er uppáhalds sonur hennar. Faðir efaðist, en samt sagði að ef gesturinn hermenn í raun sonur hans, það er engin þörf á að skammast sín, en stolt. Svo, það er satt að verja heimaland sitt. Móðirin skrifaði bréf til hans að framan og spurði ekki að kvelja og að segja sannleikann eins og það er. Snerti, viðurkennt hann blekkingar og biður um fyrirgefningu ... Eftir nokkurn tíma fyrir hann að koma til regiment og móður hans, og brúður. Gagnkvæm fyrirgefning, kærleikur án orða og hollusta - það er hamingjusamur endir, hér eru, rússneska stafi. Eins og þeir segja, eins og a einfaldur útlit manni, er ekki eitthvað merkilegt, og kemur í vandræðum, erfiðir dagar munu koma, og vakti það strax mikla orku - mannlega fegurð.

Samantekt á "rússneska eðli" af Tolstoy, auðvitað er ekki hægt að flytja lipurðar og dýpt söguþræði, svo það er sterklega mælt með því að lesa upprunalega.