A. Tolstoy, sagan "Russian character". Yfirlit

Verkið af A. Tolstoy "Russian character", stutt samantekt sem er að finna í greininni, er með texti "From Ivan Sudarev's Tales." Svona, höfundur notar "söguna í sögu" móttöku þar sem vinur hans, líkur hermaður sagði lesanda um rússneska stríðsmann. Og þó að aðgerðin fer fram í upphafi tuttugustu aldarinnar, er áherslan ekki á söguhetjan í söguhetjan, en hvað gerðist við hann eftir alvarlegt meiðsli. Verkefni höfundar er að sýna hversu öflugt og ótrúlegt staf rússneskra er.

Venjulegur strákur - Egor Dremov

A. Tolstoy byrjar söguna "Russian character", stutt efni sem þú lest, með kynningu á aðalpersónan. Þetta er rólegur, einföld tankman, sem bjó á sameiginlega bænum fyrir stríðið. Frá félaga hans, hann, kannski, öðruvísi í útliti. Rosly, með krulla og án árangurs með heitt bros á andliti hans, minnti hann Guð. Dremov var mjög hrifinn af og virtist foreldrar hans, með virðingu talaði um föður sinn, sem var dæmi fyrir hann. Yegor átti einnig ástkæra stelpu, en tilfinningar hans efa hann ekki: hann myndi bíða, jafnvel þótt hann gæti snúið aftur á einum fæti.

Hann vildi ekki hrósa hersins. Slík er raunverulegur rússneskur stafur. Yfirlit yfir sögur ökumanns hans sýnir að þeir voru ekki óalgengir fyrir hann. Með stolti Chuvilev minntist hvernig tankur þeirra kom upp gegn þýska tígrisdýrinu og hvernig hæfileikaríkur hann gæti ógnað óvininum Lieutenant Dremov.

Svo fór allt eins og venjulega, þar til ógæfan varð við hetjan. Það er þetta sem hefur sýnt hversu sterk og traust rússnesk eðli getur verið.

Samantekt á þættinum um sárið

Áhöfnin var leyft að taka þátt í orrustunni við Kursk. Í lok bardagsins var tankurinn settur niður. Tveir dóu strax og brennandi lögfræðingur dró bílstjóri út úr bílnum rétt fyrir sprengingu hennar. Egor fékk mikla bruna: undir beinbrotnum húð á stöðum voru bein sýnileg. Andlit hans var illa skemmt, en sýn hans var varðveitt. Gaurinn var gerður nokkrir plastar aðgerðir, og þegar umbúðirnar voru fjarri, leit alveg ókunnugur maður á hann frá speglinum. En hann fullvissu systur sína og sagði að þú getir lifað með þessu. Og hann fann oft andlit sitt, eins og hann væri vanur að nýju útliti - heldur áfram sögunni "Russian character" Tolstoy.

Samantekt á samtali ljónskálsins við almenna, sem tankskipið kom á eftir að hann viðurkenndi að hann væri aðeins til bórsins, snýst um eftirfarandi. Yegor beðinn um að koma honum aftur í regimentið og skýrði frá því að hann væri frægur, ekki fatlaður: "Þetta mun ekki meiða málið." Reyndi ekki að líta á hann, almennt samþykkt rökin og skipað að gefa tuttugu daga leyfi til endurreisnar. Þá fór hetjan heim.

Fundur með ættingjum

Hann kom til þorpsins að kvöldi. Þegar hann hafði gengið í gegnum snjóinn að glugganum sá hann hvernig móðir hans, unhurried, góður, en þunnur og á aldrinum, safnaðist á borðið. Og þá hugsaði hún, brjóta saman vopnin yfir brjósti hennar. Yegor áttaði sig á því að hann gæti ekki hræða hana með útliti hans og bankaði á dyrnar, kallaði sig vinur sonar síns, Lieutenant Gromov. Hann gekk inn í húsið, þar sem allt var sársaukafullt kunnugt. Móðir hans horfði á hann og spurði um son sinn. Skömmu síðar gekk faðir minn til þeirra. Og því meira sem hann sat, því erfiðara var honum að viðurkenna gamla fólkinu að hann væri sonur þeirra.

Þetta lýsir fyrsta fundi hetjan með foreldrum sínum í sögunni "Russian character". Samantekt (Alexei Tolstoy leggur áherslu á alla vega hversu erfitt það var fyrir bæði hetjan og móðurina) samtalið um kvöldmat má draga úr spurningum um hvað verður vorið og hvernig sáningin lýkur þegar stríðið er lokið. Annar gömul kona hafði áhuga á þegar þeir myndu gefa son sinn leyfi.

Fundur með brúðurinni

Næsta dag langaði Egor að hitta brúður sonar síns, Katya, til að fara framhjá boga. Stúlkan hljóp þegar í stað: gleðileg, geislandi, falleg ... Hún nálgaðist strákinn mjög nálægt, horfði á hann og recoiled. Á því augnabliki ákvað Yegor: við verðum að fara í dag. Þá átu þeir hirsispönnukökur og lúterinn sagði frá verkum Dremovs (það kom í ljós, hans). Og hann reyndi sjálfur ekki að horfa á Katya, ekki að sjá á fallegu andliti hennar að endurspegla ljótni hennar.

Þannig lauk fundurinn með fortíðinni, fyrir stríðinu, fyrir aðalpersónan sögunnar "Russian character". Stuttu innihald fundarins bendir á hvaða ákvörðun Egor tók: að fela sannleikann frá móðurinni eins lengi og mögulegt er og reyna að gleyma Katya að eilífu.

Bréf frá heimili

Dremov lést með mömmum sínum í handleggjum. Viku eða tvo síðar fékk hann bréf um móður sína, sem gerði hann að breyta ákvörðuninni. Slík er rússneska persónan. Samantekt bréfsins er sem hér segir. Mary Polikarpovna sagði hvernig maður kom til þeirra. Hjarta móðursins segir að það væri Yegor sjálfur. Gamli maðurinn ber frá sér, segir að ef það væri sonur myndi hann vissulega opna. Eftir allt saman ætti slík manneskja að vera stoltur. Vegna þess að hún bað mig um að dæma hvort hún væri rétt eða brjálaður.

Yegor kom með bréf til Sudarev, sem ráðlagði honum að bregðast hratt og viðurkenna allt.

Óvænt niðurstaða er sagan "Russian character", stutt efni sem þú lest. Eftir nokkurn tíma var Dremov kallaður til skipstjóra hans, með honum fór og Sudarev. Svo sögumaðurinn vitni Egor fund með móður sinni og Katya. Síðarnefndu var mjög fallegt og orð ljónskálsins að hún ætti ekki að bíða eftir honum svaraði: "... Ég ætla að lifa með þér að eilífu ...".

"Það virðist sem maður er einfalt, en alvarlegt ógæfu mun koma ... og mikill kraftur rís í honum - fegurð mannsins," segir Tolstoy.

Stutta efnið leyfði að bera kennsl á aðeins lykilatriði í frásögninni, hjálpa til við að skilja hugmynd höfundarins.