Ævisaga I. S. Nikitin. Rússneska skáld

Skáldið og rithöfundurinn Ivan Nikitin og verk hans eru ekki hluti af skólabókinni um bókmenntir. Þetta nafn er aðeins þekkt í dag fyrir nemendur sem læra rússneska bókmenntirnar á dýpri stigi. Oft er Ivan Nikitin ókunnugt jafnvel þeim sem syngja lög um ljóð hans.

Hálft gleymt fornfræði

Í rússnesku bókmennsku gagnrýni á Sovétríkjatímann var stöðugt stigveldi bókmennta, samkvæmt því sem allir rithöfundar á nítjándu öld voru flokkaðir með mikilvægi þeirra. Í samræmi við þessa stigveldi tilheyrir rithöfundur Nikitin Ivan Savich ekki fjölda stjarna í fyrstu stærðargráðu. Hann er viðurkenndur sem klassískt, og auðvitað hefur enginn gleymt honum. Það er vitað að Ivan Nikitin er skáld frá rússneskum hjörtum.

En það var aðeins nefnt eftir lista yfir mikilvægustu samtímamenn. Við skulum reyna að reikna út hvernig réttlætanlegt er það.

Staðreyndir úr ævisögu klassíska rússneskra bókmennta

Ævisaga I. S. Nikitin er upprunninn í Voronezh. Það var í þessum forna héraðsbænum að framtíðarskáldurinn fæddist 1824. Barnæsku hans var eytt í fátækum kaupskipafyrirtækjum sem voru til tekna af smásöluverslun. Ivan Nikitin tókst að læra í Voronezh-málstofunni. En til að ljúka andlegri menntun var hann ekki víst. Allt frekari ævisaga Ivan Nikitin hefði getað haft allt öðruvísi framhald ef faðir hans hafði ekki verið fullkominn úti á grundvelli stöðugrar drukknunar og þetta sorglegt aðstæða myndi ekki gera fjölskylduna á barmi fátæktar.

Upphaf skapandi leiðarinnar

Ungi maðurinn þurfti að vinna sér inn á sitt eigið. Hann þurfti að hætta við nám í guðfræði og fá vinnu á gistihúsi. Hins vegar sýnir fyrrverandi lækninn þrautseigju persóna - hann les mikið, gerir sjálfanám, stundar erlend tungumál. Lesa í upprunalegu klassíkum heimsbókanna. Hann reynir hönd sína á ljóð og prosa.

Á þessu tímabili lífs síns er hring samfarir hans gerður úr Voronezh intelligentsia. Og í þessari mjög krefjandi hring er hann samþykktur sem jafn. Svona, Ivan Savich Nikitin, sem bernsku og ungmenni fór í fátækt og sviptingu, tekur fyrstu skrefin í átt að velgengni og viðurkenningu. Sterkur lífsskóli stuðlaði ekki aðeins til þess að herða eðli sínu heldur einnig að miklu leyti fyrirfram ákveðið val á myndum og þemum sem hann ætlaði að komast í rússneska bókmenntir síðar. Þjóðhöfðingjarnir verða fljótlega að læra mikið af nýjum og áhugaverðum, lesa sögur af Nikitin Ivan Savich um Provincial Voronezh.

Í miklum bókmenntum

Bókmenntasögu IS Nikitin hófst í upphafi Voronezh ára. Þrátt fyrir þá staðreynd að flestir af því sem hann skrifaði á þessu tímabili er ekki algjörlega sjálfstætt, var það í blaðinu Voronezh héraðs sem gaf út ljóð sitt "Rus" að bókmenntadeilan skáldsins átti sér stað. Þessi útgáfa fór ekki óséður í bókmenntahöfuðborgum rússneska heimsveldisins. Og það er ekki bara raunverulegt þema ljóðsins tileinkað Tataríska stríðinu.

Bókmenntafræðingar frá útgáfum höfuðborgarinnar, þar sem ljóðið var endurútskrifað, benti á listræna frumleika verkanna og ótvírætt bergmál ljóðsins annars fræga Voronezh skálds, hinn nýlega látinn skáld Alexei Koltsov. Þetta var óneitanlega viðurkenning. Provincial skáldið var tekið eftir lesendur almennings, og bókmenntafræðingar spáðu miklum framtíð fyrir hann.

Ljóð "The Fist"

Í stærsta skáldsögu Ivan Nikitins, getur þú auðveldlega greint sjálfstjórnarupplýsingar. Í þessu ljóð er frásögnin alls ekki um bændur, eins og hægt er að draga frá titlinum, en um heimspekileg umhverfi stórra héraðsborga. Söguhetjan í ljóðinu er algjörlega neikvætt. Þetta er lítill bazaar kaupmaður og notaður söluaðili. Fyrir hagnaðinn er þessi manneskja tilbúinn fyrir einhvern meanness og mun ekki hætta við neitt. Ekki er hægt að segja að Ivan Nikitin lýsti föður sínum beint í þessari hetju en tók mikið af einkennum frá æsku minni í Voronezh lífi. Auðveldlega þekkjanlegt í ljóðinu eru aðrar hetjur og aðstæður frá líf skáldsins. Fyrir Ivan Nikitin voru slíkar gerðir ekki svo algengar í rússnesku bókmenntum. Að mörgu leyti echo þau dramatíska leikstjórn Ostrovsky, sem ekki var til á þessum árum.

Ljóðið "hnefa" var metið af bæði rússnesku lesendum og bókmenntum gagnrýnendum höfuðborgarinnar. Einkum talaði Moskvu rithöfundurinn Dobrolyubov mjög um þetta verk. Gagnrýnandi sá í starfi Voronezh skáldsins dramatísk og á sama tíma grínisti skissu um mores heimspekilegrar umhverfis, sem aðrir rithöfundar höfðu valið að hunsa í þögn. Í vissum skilningi varð rithöfundur Nikitin frumkvöðull hennar. Í framtíðinni fékk þetta efni mikla þróun í mörgum klassískum verkum rússneskra bókmennta á nítjándu og tuttugustu öld.

Civil Lyrics

Við fyrstu sýn er ævisaga Ivan Nikitin saklaus dramatískra atburða og óvæntar flækjum. Hann tók ekki þátt í stríði, í uppþotum eða í byltingum. Líf skáldsins Ivan Nikitin var helgaður þjónustu rússneskra bókmennta án hvíldar. Mikilvægasti hluturinn í ljóðinu er einstakt heilla innfæddur náttúru hans. Fáir samkynhneigða hans voru færir um að flytja þetta með sömu kunnáttu og Ivan Nikitin. "Morning", einn af frægustu ljóðunum, er dæmigerð dæmi um ljóðskáld Nikitins. En ekki síður mikilvægt er samúð fyrir einfalda hóflega toiler. Skáldið talar um vonleysi lífs þeirra sem vinna á jörðinni eða dregur úr miserable tilveru í þéttbýli. Og hann lýsir augljós ágreiningi við þetta ástand.

Nikolay Nekrasov hefur réttilega meðvitað um þetta efni í rússnesku bókmenntum. En Ivan Nikitin sagði þetta fyrir Nekrasov. Og síðast en ekki síst var skáldið heyrt og skilið af samtímamönnum sínum. Orð hans var einnig meðal afkomenda. Hann hafði veruleg áhrif á þá sem komu til rússneska ljóðsins til að skipta um hann.

Ivan Savich Nikitin. "Fundur vetrar"

Margir skáldar hafa uppáhaldsástand sinn. Ivan Nikitin, skáldið, er ekki öðruvísi í frumleika í þessum skilningi. Vetur er dýrmætari en vor, sumar og haust. Það er auðvelt að giska á styrk þessarar ljóðrænnar tilfinningar sem hann lýsir snjóþakinn rússneskum útrásum og drukknaði í smáþorpum í snjóþröngum. Það er nóg að lesa aðeins vel þekkt ljóð sitt "Vetrarhátíðin". Í öllu þessu má sjá meira en einföld landslagsskýringar. Vetur til skálds er ekki bara einn af fjórum árstíðum ársins, heldur eins konar alhliða lífræn mynd, þar sem rússneskan umfang og óbreytt andleg völd liggja.

Þetta er sú sama dularfulla kraftur sem mikill sigurvegari Evrópu, keisarinn Napoleon Bonaparte, braut af stað með tennurnar. Og án efa mun sömu örlögin koma fram í framtíðinni allra þeirra sem vilja leggja áherslu á að halda áfram viðskiptum sínum: "Og ég er að hella niður fótspor hans í Rússlandi!"

Folk lög og klassískum rómantíkum

Söngur á ljóð Ivan Nikitin "Ég fór til öndar kaupmannsins" er þekktur í Rússlandi alls staðar. Það er talið vinsælt, og fáir gera sér grein fyrir að lagið hefur mjög sérstakan höfund - nítjándu aldar rússneska skáldið Ivan Savich Nikitin. Textinn á þessu lagi hefur marga afbrigði. Þeir eru gerðar af fjölbreytni söngvara í stíl chanson, og einnig sem drekka lög í brúðkaup og þjóðhátíð. Það hefur þegar verið meira en öld og hálft síðan lagið um kaupskipið hefur brotið í burtu frá höfundinum og lifir sjálfstætt líf. Hins vegar, fáir hugsa um þá staðreynd að upphafleg siðferðileg merking ljóðsins væri algjörlega öðruvísi. Og höfundur gæti verið mjög undrandi ef hann væri ætluður til að heyra nútíma túlkun hans. En almennt gæti hann verið hamingjusamur.

Sérfræðingar-bókmenntafræðingar reikna út að ljóð skáldsins Ivan Nikitin skrifaði meira en sextíu lög og rómantík. Verk hans voru beint af slíkum frægu tónskáldum sem Vasily Kalinnikov og Nikolai Rimsky-Korsakov. Ekki sérhver rússneskur skáldur gæti hrósa slíkum athygli á starfi sínu.

Enda ævisaga

Það er almennt viðurkennt að skítöldin í Rússlandi séu mjög stutt. Og þetta álit er auðveldlega staðfest með mörgum dæmum. Ævisaga I. S. Nikitin var lokið í október 1861. Þegar hann var þrjátíu og sjö ára, lést skáldurinn í innfæddri borg frá neyslu. Þessi sjúkdómur á nítjándu öld var flokkuð sem órjúfanlegur. Jarðinn Ivan Nikitin var í kirkjugarðinum, ekki langt frá forveri hans Alexei Koltsov. Ótímabær dauða Voronezh skáldsins fór ekki óséður í rússneska bókmenntaheiminum. Á dapurlegu fréttunum frá Voronezh, brugðust margar stórborgarbækur með dauðsföllum. Áhugi lesandans á verk skáldsins hefur aukist. Fyrstu söfn ljóðanna og sögunnar voru endurútgefin í mikilvægum útgáfum. Og nýjar bækur hafa verið gefin út. Minnið á skáldinu var ódauðað í heimabæ sínum í nafni einnar torganna. Hún fékk nafnið Nikitinskaya. Árið 1911 var það minnismerki um framúrskarandi landamæri frá þakklátum Voronezh.