Borða eða hafa: hvernig á að tala og skrifa

Tungumála deilur hafa oft í för með sér að því er virðist vel þekkt og algeng orð. Æ, fólk borga eftirtekt til læsi, vinna á sjálfur, og það er ekki heldur fagna. "Borða" eða "það" - hvernig á að segja í hvaða aðstæður rétt að nota og hvort að leiðrétta aðra þegar þeir nota rangt, að þínu mati, útgáfa af orðinu? Málfræðinga hafa þegar gefið skýringar, og fólk heldur áfram að halda því fram með tregðu, eða verja persónulegar skoðanir.

Hægt er að borða, en þú getur borðað

Er einhver grundvallarmunur á þessum orðum? By og stór, þetta "borða", "borða". The merkingartækni merkingu orðsins er það algerlega jöfn, hvers vegna sumir fólk ert svo outraged þegar þeir heyra á ekki við, að þeirra mati, valkostur? Svo borða eða borða, hvernig á að tala, svo sem ekki að ergja og ekki líta fáránlega?

Kannski Leyndarmálið liggur í beitingu hvers orðs. Þegar við borðum, það er the aðferð af daglegu lífi og jafnvel er ekkert einstakt. En þegar börn eru kölluð að borðinu, venjulega nota það til að "borða". Við getum gert ráð fyrir að við erum að tala um eins konar smækkunarorð útgáfu af meira niður til jarðar "er."

stylistic samheiti

Þessi orð vísa til stylistic samheiti og eru ekki að fullu víxlanlegur. Þrátt nákvæmlega sama merkingartækni efni, það er nauðsynlegt að skilja - það samt borða, eða borða? Hvernig á að segja og í hvaða aðstæðum?

Stylistic eiginleiki samheiti er að þeir eru notaðir til tilfinningalega lit tjáningu í mismunandi tilvikum. Til dæmis er vel þekkt tjáningu, "Kvöldverður er framreiddur" gæti hljómað of dýran eða pompous, en það er viðeigandi að ræða beitingu orðsins. Ef tveir kaupsýslumaður, fara í hádegismat og sagði "Við skulum fara, að borða," það hljómar undarlega og jarring. En sama setning, að litlu barni, sem mest lífrænt passar inn í ástandið.

Er það rétt að segja "borða"

"Butterfly-fegurð, borða sultu." Vitnaði "Fly djarflega buzzing" Chukovsky er besti sýnir ástandið þar sem orðið er notað er alveg rétt. Borða eða borða, hvernig á að tala rétt? Þegar það kemur að því að bjóða gestum að borðinu, að það væri rétt að bjóða upp á það að borða, ekki borða, og, að sjálfsögðu, ekki borða.

Hefð afmarkað hring einstaklinga í tengslum við, sem það er ekki bannað að nota orðið. Borða hægt að heimsækja, þar á meðal eru veitingastaður, börnum og konum. Menn geta ekki borðað, og það getur jafnvel virst mismunun. En að tala um sjálfan sig, "ég er að borða" Óverulegt börn eða einstaklingar sem vilja leggja áherslu á veikleika þeirra vanþroska og trepidation.

Hvernig rétt að segja, "Við skulum fara að borða," eða "við skulum fara þangað"? Ef þú segir að það er lítið barn, er hægt að nota fyrsta valkost, en ef það er samtal við einhvern fullorðinn, þá seinni. Ef þér finnst interlocutor yfirlætislega og jafnvel inga (eða móður) tilfinningar, notkun á orðasambandinu "við skulum fara að borða" stylistically og tilfinningalega réttlætanlegt, en vera tilbúinn fyrir þá staðreynd að það getur undið hliðstæðu þinn.

There - u.þ.b. eða eðlilegt?

Andmæli, sem yfirleitt er hægt að heyra frá aðdáendur orðinu "borða", eru yfirleitt í meinta dónaskap og earthiness orðsins "er". Er það hljómar dónalegt að benda?

Í því ferli að borða, það eru mörg nöfn mismunandi hversu tjáningarkrafti, meðal þeirra eru einnig dónalegur, og hreinskilnislega slangur orðasambönd. Eins og vel, borða eða borða? En þú getur samt borðað, hewing, hryatsat, tyggja, stomp, hawala, slurp, kyngja, borða. Og öll þessi samheiti mismunandi aðeins í því hversu tjáningu og stylistic viðeigandi. Svo "það er" - það er mest hlutlaus valkostur.

Matur og máltíðir

Kannski liggur crux málið ekki í sjálfu sér neytendur, og það er á disk? Í raun, maturinn er frábrugðið diskar? Bæði - maturinn. Hins vegar plata bókhveiti með höggva heldur er það mat, en delicacy, fóðraðir á sérstöku tilefni kæru gestir, frekar fat. Auðvitað, þessi skipting er nokkuð úrelt nú notað láni útlent orð "delicacy", tók hún þétt í stað "réttum" á hátíðlegur borð, þakið snjó-hvíta starched Dúkur.

Í upphafi síðustu aldar, sumir hundrað árum síðan, á borðum var borinn máltíðir nákvæmlega, við hér fylgir ekki aðeins rétti, en einnig drykki. Varla þá einhver hugsun um hvernig á að - eða að borða. Hins vegar, eftir byltinguna í október 1917, stríð var lýst um göfugt og Petty-borgaralega. Síðan Bolsheviks fólk hætt að borða og byrjaði að borða meira prosaic.

borða te

Nú alveg skemmtilegur að heyra að einhver boðið að borða með te, kaffi, og jafnvel vodka. "Vykushal glas af vodka" - svo sagði að með augljós ánægju, og jafnvel, ef til vill, með yndi drakk vímuefna. Við getum gert ráð fyrir að stylistically best orðið er "hátíð" að borða eða drekka með ánægju.

Rífast um hvernig á að tala almennilega, "það er" eða "eta", það er auðvelt að gleyma því að margir af þessum orðum í orðaforða okkar hafa haldið fyrir þér nokkurn tíma stapp. Til dæmis nýlega fullt af tilkomumikill fréttir sem kaffi er nú hægt að íhuga hvorugkyns nafnorð, gaf tilefni til upphituðum tungumála bardaga.

Emotional ræðu litarefni

Helsta krafa að orðinu "borða" er að það málar oft samhengi stritvinnu og þýlyndi subservience hvaða skýringum. Í flestum tilfellum er þetta óviðeigandi, en það eru möguleikar þegar fyrir sakir tilfinningalega áherslu sem þú getur farið og ekki til að gera slíkar fórnir. Í umræðunni um hvernig á að tala almennilega, "það er" eða "eta", alveg misst mikilvægan Litbrigði. Með the hjálpa af orðaforða fólks ómeðvitað dregur sálfræðileg mynd, merkja öðrum hvernig það ætti að vera litið.

Menn til að leggja áherslu á karlmennsku sína, að reyna að útrýma öllum orðaforða smækkunarorð setningar, þetta "barnamáli", unworthy af a sannur stríðsmaður. Og þá sterk Viking, veiðimaður og jafnvel forfaðirinn vilja borða? Borða aðeins börn ljóssins og loft dömur, sem mataræði samanstendur einungis af sykruðum petals og hunang dögg. Það er auðvelt að skilja að konur sem trúa orðið "er" of gróft og sumir lífeðlisleg, fús til að hjálpa byggja upp Lexicon andlega mynd af fullkomnu fulltrúa fallegri helmingur mannkyns, þ.e. fiðrildi fegurð, sem þú getur borðað sultu þunnt silfur skeið.

Engu að síður, á síðustu öld, orðasambandið "Ég borða" úr munni fullorðins var talið fáránlegt og af stað. Þar sem gestir netfang orðið táknar álit, það kemur í ljós að ræðumaður lýsir lotningu til mín.

Hins vegar, ef munnleg tilfinningalega ræðu er hægt að gefa aðeins intonation og andliti tjáning, án þess að gripið til stylistic samheiti, er ritað orð er gjörsneyddur slíka möguleika.

Intonation á texta og bókmenntaverk tæki

Í skáldskap stíl krefst mikillar athygli, sérstaklega ef þú vilt að varpa ljósi á eiginleika staf. Greina hvernig á að segja "borða" eða "er", margir gleyma að það eru aðrar leiðir til gagnasendinga til viðbótar munnleg ræðu. Jafnvel í bréfinu, sem óska eftir að flytja umhyggju tón, það er rétt að spyrja, ekki eins og áfangastaður borðar, hvort sem hann etur vel. Auðvitað eigum við ekki að spyrja svona spurningu yfirmanna eða meðeigandi, en vinur er alveg mögulegt, jafnvel ef það er alvarlegt og emancipated konu.

Á síðum listaverk með því að nota orðið "borða" geta myndað tón sem hljómar í höfði lesandans. Þetta hjálpar til við að betur sýna karakter. Ef hetja býður að eta, það er ólíklegt að í þessu tilfelli það er litið eins kurteis, kurteis og hjálpsamur fólki.

"Það" eða "eta" hvernig á að tala, skrifa - það veltur á markmiðum þínum og stylistic litarefni upplýsingar skilaboðum sem send skriflega eða munnlega. Það er í þessu liggur lykillinn að skilja mikilvægi val á samheiti.