Sem mótuð í niðurstöðu í dæmisaga? Dæmisaga og siðferðilegum hennar

Sem fólk tengir við orðinu "dæmisaga"? Víst koma eftirnafn Krylov óljóst muna eitthvað um apa með sólgleraugu sem hafa betri minni, myndi hann kalla og Aesop. Hins vegar tegund af ævintýrum margt fleira áhugavert og mun eldri. Þess vegna teljum við að í fortíðinni hafa spurt hvernig á að setja fram niðurstöðu í dæmisaga. Aftur á móti, munum við reyna að svara þessari spurningu í þessari grein.

Hvers vegna er dæmisaga?

Frá fornum tímum, börn (og sumir fullorðnir líka) eru sjálfstætt skýringar: hvers vegna að vera hrædd við bröttum klettum, hvers vegna það er nauðsynlegt að hlusta á rustling í runnum nálægt hellinum, hvers vegna ættum við að hlusta á fullorðna og þúsund öðruvísi "af hverju" og "hvers vegna". Fólk þarf sterk, einföld og skýr dæmi. En siðferði í þessu tilfelli er betra að forðast, merki yfirleitt valda aðeins disgust. Hvers vegna? Því enginn vill uppbyggingar, að það er alltaf lykt af háðung og ásökun. En fann sagan af sérstökum niðurstöðum sem telja jafnvel barn, passar alveg.

A vaxið upp með dæmum sínum eigi traust er ekki foreldri í augum barns - a "prohibitive merki", og enn heimurinn er svo stór og áhugavert.

Barnið er ekki enn vita að foreldrar eru að fela sig undir bann, telur hann um eftirfarandi: "Hvað ef þeir gera það út af þrátt" Og enn af stað smá trú á eigin invulnerability hans, sem þeir segja, í raun með mér, þá mun ekkert gerast fyrir viss.

Ekki hafa áhyggjur, kæru lesendur, þetta er beintengd svara spurningunni sem mótuð af þeirri niðurstöðu í dæmisaga. Og við fara nánar í umfjöllun okkar

Hvers vegna dæmisaga eins góð og þjálfun tól

Dæmisaga sama eða ættingjar hennar (dæmisaga eða tale) drepur þrjá fugla með semeliusteinar.

1. Forðast didacticism.
2. Það segir heillandi sögur.
3. Og það gefur barninu fyrstu lærdóm af siðferði.

Stundum siðferði er sett í upphafi sögunnar til að leggja áherslu á glæsileika og vitsmuni höfundar. Þegar skýrði eru þegar þekkt, verkefni ljóðmælandi er aðeins til nýjung í söguþræði og fegurð stíl.

Nú þú geta auðveldlega svara spurningunni um hvernig á að móta niðurstöðu í dæmisaga. Hann þjónaði í formi siðferði, sem er yfirleitt léttur og lítt áberandi, en siðferðileg lærdóm af ævintýrum minnst fyrir a ævi.

Hins vegar rússneska lesendur orðið "dæmisaga" endilega í tengslum við vers formi.

Aesop og Phaedrus

Upphaflega, saga með siðferðilegt var prosaic. Aesop og Phaedrus (frægur fabulist fornöld) til að búa til litlar sögur með mjög lærdómsríkt niðurstöðu. hlustendur sína og áhorfendur ekki einu sinni tíma til að hugsa, "Hvað niðurstaða sett í dæmisaga?" Á þeirri stundu, þegar þeir eru að bíða eftir að heyra síðasta orðið, verk siðferði urðu sjálfgefið að þeim.

Verk Aesop og Phaedrus voru svo ný og svo mikið hrifinn samtíðarmenn að starf þeirra var safnað í safnara aftur og aftur við hvert annað á heimilinu. En eins og tími liðinn, höfum vér ekki breytt tjöldin og línur, og nýjung á gamla hugmynd gæti gefið aðeins nýtt form, einn siðferði gat ekki á óvart dæmisaga.

Zhan Lafonten

Skáldið Zhan Lafonten færst fornum áletrunum í franska vísu. Gamlar hugmyndir byrjaði að spila með nýjum litum og archaic sögur hafa orðið töff meðal París, og þá rússnesku menntamönnum. Rússneska embættismenn: A.P.Sumarokov, V.K.Trediakovsky - þýddi fyrst dæmisögur af La Fontaine, og þá tekið til að skrifa eigin spýtur. Náttúrulega, líkja tísku á þeim tíma, gerðu þeir það í formi lítilla rhymed verka.

IA Krylov

Höfuðvígi þessa tegund í Rússlandi er talinn vera verk Krylov. Það er ljóðræn Fables og kostur sem dæmisaga, sem að jafnaði hefur aðeins eina hugmynd, og allar persónur hennar sem ætlað er að sýna sýnishorn af hægri eða ranga hegðun, það er auðvelt og næði, smá illt verk í rím, og með ákveðinni hrynjandi mun gera það besta.

Niðurstaða Fables Krylov eru ekki of frábrugðin siðferði fornu forvera hans. Það eina sem ég vil leggja áherslu á að wittingly eða óviljandi Ivan Andreyevich var mátun Fables sögu undir rússneskum veruleika og gera það skiljanlegt meira að innlendum lesandi eða hlustandi, sama er að segja um það LN Tolstoy.

Hins vegar held að flestir sem sóttur er auðveldara talinn mismunandi aðferðir sem notaðar eru til að búa til rímur, flækt skilning á því hvað er að gerast í sögunni og frásögn mörk þoka. Kannski svo, en vistar siðferði. Hún birta strax hvaða löstur eða dyggð, höfundur lýsir, sem gerir vöruna stutt, hnitmiðuð og heill.

Við vonum að grein okkar mun hjálpa lesandanum ekki aðeins að skilja, alveg satt, það er auðvelt að efast um nafn framleiðsla til a dæmisaga, heldur einnig hvatt hann til að tilvísun til-lesa klassískt verk þessa tegund af innlendum og erlendum listamönnum.