Hvað er "gangandi". Saga og merking orðsins

Hvað þýðir orðið "gangandi" og þegar það birtist fyrst. Saga og lexical merkingu eru rædd í þessari grein.

Saga um atvik

Orðið "blóðrás" kom inn á rússnesku frá Gamla Slavonic tungumálinu - fyrsta skrifað tungumálið í Rússlandi. Þetta er gefið til kynna með tilvísuninni -j- og -zhd- í rótinni (rússneska orðið "fara"). Og síðan voru lántökur frá kirkjubækur - fyrstu þekktu bókmenntir Rússlands - þá samsvarar þeir stílfræðilega með bekknum hátt orðaforða.

Dæmi um orð með björtum stílfræðilegum litum getur þjónað sem Gamla Slavonic "molek", sem er að finna meira í andlegum bókmenntum en í venjulegu lífi. Rússneska "mjólk", þvert á móti, breiðst út í málflutningi og eftir að umbætur á rússnesku tungunni var stofnað í bókmenntaútgáfu hennar.

Annað ástand átti sér stað við orðið í greininni. "Hvað er að ganga" er spurning ekki aðeins fyrir skynsamlegt, heldur einnig fyrir orðabók bókmenntahugtakanna.

Merking orðsins í nútíma rússnesku

Lexical merking orðsins "gangandi" í almennum skilningi, eins og öll orð á rússnesku tungumáli, endurspeglast í rótum þess. Í þessu tilviki er það rót hreyfingarinnar, með skiptis hljóðstyrk hljóð (hozh-khozh-). Slík fjölbreytni af afbrigði rótanna af rótum er vegna sögulegra ástæðna: Sum orð voru á fyrirframgefnu tímabili, það er í raun á rússnesku og sumir komu frá gamla slóvenska.

Ef þú byggir orðbyggingarhúsið á orðinu "gangandi" þá verður rót orðið "ganga" framleiðslugrunnur og lexísk merking er aðgerðin eða manneskjan sem endurspeglar merkingu sögnarinnar. Svona, skilgreiningin á orðið "gangandi" í nútímanum: þetta er nafnorð sem táknar ferlið frá sögninni "að ganga".

Þar sem orðið var frá tungumáli kirkjulaga-bókanna, hafði það trúarlega lit, eins og rót orðið "Walker". Göngufólk eru þeir sem gengu, það er ferð á fæti. Hvað gæti verið fyrsta gengið fólks, aðallega bundin við daglegt starf á jörðinni? Algengustu "vagabonds" eru þeir sem leita sannleikans, það er, pílagrímar. Þannig tengist upphafleg merking orðsins sem um ræðir leitina að andlegri þekkingu, innsýn, í gegnum langa göngutúr með framandi löndum.

Hins vegar er annar merking orðsins "gangandi" í gamla rússnesku bókmenntum sem hluti af bókmenntafræði.

Genre idiosyncrasy af fornu Rússlandi

"Ganga" eða "ganga" er Epic tegund bókmenntir Ancient Rus, sem lýsir ferðalagi. Mikil verðmæti leiddi í rannsókn á þessum verkum, hvað varðar bókmennta gagnrýni, Nikolai Ivanovich Prokofiev, Sovétríkjanna. Hann flokkaði einnig göngin eftir tegund, allt eftir flokkun þeirra. Það eru aðeins fimm af þeim: ferðamönnum, skyski, heimildarmyndum og listrænum verkum í ritgerðinni, greinarlistum og þjóðsögulegum sögum.

Fyrsti hópurinn (ferðamaður) er stuttur handbók með hagnýt ráð um hvernig á að komast að einhverjum stað. Greinar listar eru af viðskiptalífinu, eins og þeir lýsa erlendum ferðum sendiherra til sendiráðs. Legendary eða skáldskapar sögur eru verk af opinberri tegund sem gæti innihaldið endurtekningu á viðfangsefnum Biblíunnar og apocryphal sögur.

Gönguleiðin, sem hefur vinsælan nafn "skaski", er saga rússneskra manna sem heimsóttu önnur lönd eða ókunnuga sem komu til Rússlands. Slíkar sögur voru skráðar af sögumandanum og munnlega afrita þau. Persónulegar birtingar sögumannsins endurspegla kjarna fimmta hóps gönguferða, heimildarmynda og listaverkanna. Þeir eru mest áhugaverðar frá sjónarhóli bókmennta gagnrýni, vegna þess að í meiri mæli en aðrar tegundir af göngu, uppfylla þau kröfur listrænum hugsunarháttum.

Áhugi á bókmennta gagnrýni

Hver er umferðin í gömlum rússneskum bókmenntum? Fyrir sagnfræðingar og tungumálafræðingar eru allar tegundir af tegundinni áhugavert, en fyrir bókmenntafræði eru hagnýtar athugasemdir ferðamanna eða viðskiptatónn listalista ekki sérstaklega áhugaverðar. Helstu áhugasamir eru einbeitt á heimildarmyndum og listrænum verkum, sem innihalda birtingar sögumannsins. Persónulegar tilfinningar í textanum í verkinu - loforð um nærveru tjáningarkennara, mikilvægur þáttur í bókmennta- og listrænu tungumáli.

Minnisvarðar um forna rússneska bókmenntir

Frægasta og elsta eftirlifandi bókmenntaverk ferðamanna er "Lífið og gangurinn í Hegumen Daníels frá rússneska landinu", sem vísar til, eins og Tale of Bygone Years, til 12. aldar. Verkið er helgað erfiðri ferð rússnesku hegmenna yfir yfirráðasvæði nýstofnuðu Jerúsalemríkjanna (Palestínu) á tímabilinu krossferðanna. Höfundur lýsir einnig fundum við staðbundna konunginn sem heiðraði hegumenið með athygli hans.

Skilið að slíkur gangur er mögulegur og fyrir slíkar minjar forn og miðalda bókmennta sem "The Journey to Constantinople" eftir Dobryny Yadrejkovic, "The Walking" eftir Tryphon Korobeinikov, kaupmanninn Vasily Poznyakova eða munkarna Iona Little og Arseniy Sukhanov.

Besta dæmi um gangandi er vara frá 15. öld - "Ganga í gegnum þriggja hafið" eftir Athanasius Nikitin. Það segir um ferð Tver kaupmanni til Indlands, en er sviptur, ólíkt fyrri gerðum af tegundinni, trúarlega stilla. Þetta er kannski einn af frægustu dæmunum um þessa tegund af miðalda bókmenntum, sem svarar spurningunni um hvað er í bókmenntum gagnrýni.